‘Vergankelijkheid / Fugacidad’
Solotentoonstelling galerie de Zwarte Panter mei tm juli 2016
Fotografie van Frederique van Rijn
In het Catalaanse deel van de Pyreneën, 200 kilometer ten noorden van Barcelona, een omgeving met bergen van 3000 meter hoogte, liggen op tientallen kilometers afstand van elkaar huizen verspreid. Hier woonden sinds de middeleeuwen boeren en houtskoolbranders. Tijdens het Franco-regime raakten de huizen in onbruik; de boeren verdwenen en de houtskoolbranders zagen hun inkomsten dalen door de komst van de gaskachel.
Wie hier nu nog woont is doorgaans een avonturier en leeft van de wind, of was al stinkend rijk en zocht de eenzaamheid van de bergen.
In deze streek, L’Alta Garrotxa Cataluña, leefde Frederique van Rijn (Parijs, 1982) acht jaar lang in betrekkelijk primitieve omstandigheden. Van Rijn ging in 2013 weer in Nederland wonen en besloot een serie foto’s te maken als afscheid van een tijdperk waarin zij zich heeft ontwikkeld tot professioneel fotograaf.
Als kleindochter van dichter Remco Campert en zijn echtgenote Deborah Wolf (ex-directeur van de ABN-Amro kunststichting), groeide Van Rijn op in een omgeving met veel aandacht voor kunst en cultuur. Zo heeft zij zich in haar fotografie een scherpe blik gevormd en verraadt zich, verdekt en bescheiden opgesteld, de moed om diep in de camera te kijken, zo diep dat je jezelf kan tegen komen.
"Hier vind ik mijn onderwerpen: interieurs met achtergelaten spullen, verlaten lege boerderijen, door verval omgetoverde kerken, fabrieken overgenomen door de natuur. Stille tekens van leven en dood. De schijnbare rust en leegte, de schoonheid in het lelijke, de vergankelijkheid: mijn gehavende woongebied, een weerspiegeling van mijn eigen gehavende innerlijk", schrijft Van Rijn in een toelichting op haar werk. Dat betekent dat we de fotoserie ook als autobiografisch kunnen bekijken. Echter niet zonder onze eigen weemoed daarbij onder ogen te zien.
In de foto’s van Van Rijn ontmoeten geborgenheid en ontheemdheid elkaar. In de interieurs van de verlaten huizen zie je de seizoenen die daar allemaal tegelijk lijken te wonen. Je voelt het ongedierte kriebelen in je broekspijpen. Er is geen spektakel te zien, er is geen feest gevierd of een moord gepleegd, en toch weet je tot in je botten wat hier doorleefd werd: dat hier geleefd werd.
Meinbert Gozewijn van Soest
Amsterdam, maart 2016
Galerie De Zwarte Panter in Antwerpen toont van 14 mei t/m 26 juni 2016 een selectie uit deze serie ‘Vergankelijkheid / Fugacidad’ van Frederique van Rijn.
Daarnaast verschijnt 'Licht', twee gedichten van Remco Campert met twee foto's van Van Rijn, een editie van uitgeverij Demian in samenwerking met De Vrienden Van De Zwarte Panter.
Werk van Frederique van Rijn werd aangekocht door de Eneco Kunstcollectie, VU Medisch Centrum, Akzo Nobel Art foundation, allen te Amsterdam en de Kunstcollectie Ministerie van Buitenlandse Zaken te Den Haag. Verder is haar werk opgenomen in tal van particuliere kunstcollecties zoals Sanders-ten Holte, Houthoff Buruma en Oey.
Van Rijn had solo-exposities o.a. in het Museum Kranenburgh, Bergen (NH); Teylers Museum, Haarlem; bij Jan Six Fine Art, Amsterdam en Van Kranendonk Galerie in Den Haag.
Daarnaast maakte Van Rijn foto-projecten in opdracht van Teylers Museum en de Vereenigde Doopsgezinde Gemeente, beiden in Haarlem, en maakte zij samen met dichter Elly de Waard het boek 'Vogelwater'.
Op dit moment werkt Frederique van Rijn in het atelier van Lucebert in Bergen (NH) als Artist In Residence aan een hommage aan Lucebert in samenwerking met Remco Campert.